Vaak voelen we ons onveilig. Door grote en (te) snelle mede-weg-gebruikers, door scherpe (stoep)randen en hekken, door grote en kleine mensen die de regels niet geleerd hebben, door mensen die geen rekening houden met elkaar. Een kind zou veilig alleen met de fiets door de stad moeten kunnen.

Het liefste zien we helemaal geen auto’s meer: alle voorzieningen op fietsafstand, alles lekker auto-luw. We huren op de hoek even een bakfiets als we grote boodschappen hebben.

Op de plaats van bestemming moet je parkeren. Dat geeft veel (diefstal) zorgen en ergernissen: te weinig fietsstallingen, geen plekken voor bakfietsen en andere meerwielers.

Sommige dingen zijn duidelijk om nog over te dromen, maar met andere ideeën kunnen we concreet aan de slag in Enschede:

• inzetten voor meer gladdere, soepelere en ontvlochten fietsroute’s,
• bredere fietsstroken waar de fietspaden toch langs de weg liggen,
• versnellen van het programma om alle niet-ontsluitingswegen om te bouwen naar 30-km, en die maximum snelheid te handhaven,
• stimuleren van een bakfietsverhuur voor mensen zonder auto,
• zorgen voor meer fietsstallingen, dat deze aangegeven staan, toegankelijk en geschikt worden voor alle soorten fietsen, en niet volslibben met ‘langparkeerders’,
• inzetten voor betere service voor fietsen bij stoplichten.